زندگی انسان بدون روابط و تعاملات اجتماعی غیرممکن خواهد بود، هم چنان که عدم ارضاء برخی نیازها.
نیازهای انسان آن چیزهایی است که به اقتضای طبیعت خود برای زیستن، سلامت و استمرار جریان حیات و سودمندی خویش به آن احتیاج دارد که از آن جمله «امنیت» می باشد که مستقیماً با حیات و بقای آدمی ارتباط و بر تمام شئون زندگی او سیطره دارد.
به این جهت، در این مقاله به بیان تاثیر گفتمان های امنیتی بر بسط و گسترش تعاملات اجتماعی در دو روند کلی همنوایی و همسازی پرداخته شده است
که بیان رابطه امنیت و تعاملات ما را به سوی تحلیل همخوانی تعاملات همنوایی با گفتمان منفی امنیت و تناظر تعاملات همسازی با گفتمان مثبت امنیت خواهد کشاند.
و با توجه به هنجارهای امنیتی، روند گسترش انواع تعاملات اجتماعی مورد توجه قرار گرفته و سهم هر کدام در گردش امور جامعه مشخص می شود.
در اینجا لازم است ضمن دعوت کاربر گرامی به خواندن کامل مقاله، بر این نکته تاکید کنم که در جامعه شبکه ای امروز هیچ چیزی جایگزین تعاملات نیست و نمی توان آلترناتیو برای آن داشت. تنها راه چاره مدد گرفتن از شیوه های ارتباطی متفاوت و در نظر داشتن لایه های مختلف ارتباط برای تامین امنیت و پاسخگویی به نیازهای امنیتی می باشد.
در مقاله حاضر بر دو نوع همنوایی و همسازی تاکید رفته است که دلیل آن لزوم دسته بندی و دریافت نسبت آن با گفتمان های امنیت بوده است. ولی مناسبات به تناسب شدت و ضعف پیوند، و طول عمر رابطه می توان اشکال گوناگون را شامل شود که در مقاله حاضر از آنها صرفنظر گردیده است.
منبع: نویدنیا، منیژه (1382)، امنیت و تعاملات اجتماعی، تهران: گزارش پژوهشی؛ پژوهشکده مطالعات راهبردی.
