موضوع این مقاله «چندگانگی امنیت؛ امنیت ملی، عمومی و امنیت اجتماعی»، تحلیل مفهوم امنیت اجتماعی است. هدف مقاله به دست دادن تحلیلی جامعه شناسی از امنیت اجتماعی همراه با سازوکارهای تبیین کننده آن است.
همچنین طرح این پدیده مدرن از حیث جایگاهش، در میان امنیت ملی و امنیت عمومی مدنظر قرار گرفته است
و به تفاوت این سطوح در زمینه نقش دولت، مردم، ابزارها و سازوکارهای مورد استفاده، سبک مدیری، ساختار سازمانی، تهدیدات و سرمایه پرداخته شده است.
با در نظر داشتن این نکته که مفهوم امنیت اجتماعی آن چنان که شایسته است مورد تامل جامعه شناسانه قرار نگرفته است و از غنای علمی چندانی بهره مند نیست.
لذا، نگارنده جهت به دست دادن تحلیل و تبیین جامع و مانعی از امنیت اجتماعی، نقد علمی خوانندگان را به عنوان خطوط راهنما به یاری می طلبد.
کلید واژه ها: امنیت اجتماعی، امنیت ملی، امنیت عمومی، امنیت داخلی.
امری روشن است که برای آشنایی با چندگانگی امنیت لازم است مقاله مذکور خوانده شود، ولی در اینجا سعی دارم تعاریف و تفاوت این سه نوع امنیت را شرح مختصری بدهم.
امنیت ملی به برقراری امنیت برای تمامیت ارضی کشور معطوف است و حراست از منافع ملی را وطیفه خود می شمارد. امنیت عمومی به تامین امنیت برای شهروندان موظف است و پاسداری از جان و مال شهروندان را به عهده دارد. امنیت اجتماعی به حفاظت از گروه های مختلف که در اشکال اصناف، احزاب، NGO ها، تشکل های داوطلبانه و اختیاری با اهداف مختلف حمایت از حقوق زنان، حقوق اقلیت ها، و غیره را به انجام می رساند.
منبع: نویدنیا، منیژه (1384)، چندگانگی امنیت؛ امنیت ملی، عمومی و امنیت اجتماعی، تهران: معاونت اجتماعی ناجا، فصلنامه علمی – پژوهشی مطالعات امنیت اجتماعی، شماره دوم و سوم، صفحه 58-35.
