مقاله حاضر با تاکید بر نقش پلیس زن به مطالعه تأثیر آن بر امنیت عمومی می پردازد و ضمن بحث پیرامون مفهوم امنیت، با طرح وجه سلبی و ایجابی امنیت عمومی، وظایف پلیس زن و مرد را مورد بررسی قرار می دهد.
امنيت جانی، امنيت بهداشتی، امنیت مالی و امنيت خبری به عنوان ابعادي از امنيت عمومی برآورد و تفاوت این ابعاد به لحاظ جنسیت شهروندان مورد مقایسه قرار گرفته است.
این مقاله از دو بخش اسنادی و پیمایشی تشکیل شده است.
پردازش نظری مفهوم امنیت عمومی و عملکرد پلیس، و تعیین حوزه های مشترک فعالیت پلیس زن و مرد در قسمت اَسنادی پاسخ داده شده است.
اما چون مخاطبان پلیس زن را، در ایران زنان و کودکان تشکیل می دهند از اینرو، مطالبات امنیتی شهروندان زن و مرد را مورد توجه قرار داده و به بررسی رابطه جنسیت شهروندان و امنیت عمومی پرداخته شد.
این بررسی بر اساس پیمایش صورت گرفته شد که طی آن با 420 خانواده ساکن در منطقه شمال و جنوب تهران مصاحبه شده است.
برای تحلیل داده ها از آزمون t استفاده شده است.
یافته ها نشان می دهد که میزان برخورداری از امنیت عمومی با جنسیت شهروندان، رابطه معنی داری دارد.
همچنین سطح برخورداری از ابعاد امنیت عمومی به حسب جنسیت تفاوت پذیرفته، چنانکه زنان امنیت جانی و بهداشتی را کمتر از مردان برآورد نموده اند و مردان میزان امنیت مالی را کمتر از زنان دانسته اند.
اما رابطه میان جنسیت و امنیت خبری معنی دار به دست نیامده است.
یعنی جنسیت در بُعد امنیت خبری اثر گذار نیست.
بنابراین، خاطر نشان گردید، موفقیت پلیس زن در گرو توجه به زمینه هایی است که در بستر تعاملات کودکان و زنان شکل می گیرد و مطالبات و تقاصاهای امنیتی مختلفی را با مردان ایجاد می کند.
کلید واژگان: امنیت، امنیت عمومی، امنیت سلبی، امنیت ایجابی، امنیت جانی، امنیت بهداشتی، امنیت مالی، امنیت خبری.
منبع: نویدنیا، منیژه (1386)، نقش پلیس زن در امنیت عمومی، تهران: فصلنامه پلیس زن، سال اول، شماره دوم.
